Drive Like Maria - Creator, Preserver, Destroyer (2017)

Wordt het niet stilaan tijd dat een lading van de bekendste rockiconen nu ze de pensioensgerechtigde leeftijd veruit gepasseerd zijn, de gitaar daadwerkelijk aan de wilgen hangen? Als je drummer in de bak belandt, je gitarist dementeert en je zanger plots niet meer met zijn oren uit de voeten kan én diens vervanger daarbovenop nog eens zijn poot breekt, dan proberen de rockgoden je écht iets duidelijk te maken. Er staan meer dan waardige vervangers klaar, en die luisteren naar de vrouwvriendelijke naam Drive Like Maria.

Deze Belgisch-Nederlandse rockers maken al enkele jaren mooie plaatjes. Verwacht je aan een portie melodieuze AOR-rock die je perfect op de achtergrond kan laten draaien zonder er iemand mee voor de oren te lopen. 'Stoort niet bij het kaarten!’, heet dat dan. Er staan mooie songs op 'Creator preserver destroyer', maar er springt weinig uit de band.

‘Nighthawk’ is een allesbehalve energieke opener en nodigt niet echt uit. Enkele gastoptredens maken wel mooi weer. Lara Chedraoui komt ‘Will we ever’ naar een hoger plan tillen en had daarin wat ons betreft best een grotere rol mogen spelen. ‘Deep blue’ kenden we al van die ep die maar niet op ons bureau geraakte, maar wel voorzien is van een mooie clip. Dit blijft de sterkste song op deze release.

Tekstueel staan er niet echt geniale vondsten op 'Creator preserver destroyer', en dat is misschien wel de zwakste schakel in de keten van Drive Like Maria. Het is mooi, melodieus, maar de eerste die ons nog een tekst serveert als ‘Sonny’, met prachtige zinsneden als ‘light as a feather’ en ‘hold on, hold on, hold on’, sturen wij sito presto een exemplaar van Macca’s 'Blackbird singing: poems & lyrics' dat ze in drievoud moeten overschrijven.

'Creator preserver destroyer' is een mooie plaat waar te weinig uit losbreekt. De kwaliteit zit echter echt wel in de band. Nu de diepgang nog verzekeren, dan zijn ook wij weer mee.